seven kişinin odasında yazdığı dramadır. zamanında ben söylemiştim, patron sizsiniz. siz unutuyorsanız onun işi bitmiştir. unutamıyorsanız kamyonlardan otobana dökülen buğday gibi içinizden yavaş yavaş yollara saçıla saçıla biter. aslında unutma kısmı öyle kına yakılacak bir sevinç felan da oluşturmuyor ama bunu da bilin. yavaş yavaş boşluktan aşağıya düşüyorsun. bazen yıllarca, bazen birkaç günde ayakların yere değiyor. bomboş bir tarlanın ortasında buluyorsun kendini. nereye gideceğini bilmeden öylece yürüyorsun...
