bu gece bu ateş düştü yüreğime.o her şeyi söndüren gözyaşları çare olamadı buna.evet düştü.kanser! demesi kolay peki ya yaşaması.peki başına gelmeyip de canına annene gelmesi...
benim için hayatını ortaya koyan annemi bir hastalık esir almış.nasıl neden derken saatler geçmiş.anne uykuya dalmış ama ben hala pc başında hala inandırmamak çin kendimi bir umut arıyorum.yakıştıramıyor insan yakınına.annesine,en sevdiğine...
94 yılında anneannem öldüğünde annem beni karşısına alıp onun artık bir yıldız olduğunu söylemişti.o çok sevdiğim her gece istisnasız konuştuğum bu yıldızlar ya annemi alırlarsa benden.ya artık annem de yıldız olursa.ya annem kendi yalanına dönüşürse.o zaman kim olacak yanımda kim saçımı okşayacak kim her gece kızım deyip öpecek??
her şeyden önce annem o benim.benim için düşünmeden canını verecek tek kişi.beni bu dünyaya getiren beni besleyen beni büyüten annem.ve annem o benim huyunu suyunu bana veren.bana yürümeyi öğreten kazalar geçirdiğimde başımda bekleyen.sabahlara kadar karnım ağrıdığında yanımda oturan annem o benim.
benim güçlü annem nasıl düşer bu illetin eline...
