Keşkelerin git gide çoğaldığı yaşlardır 30'lu yaşlar. Genelleme yapmak ne derece doğru olur bilmiyorum ama bence bu keşkeler hep geriye doğru keşkelerden oluşur. Şöyle bir hesap kitap yapılır, ne bileyim bi geriye doğru bakılır. Alınan kararlar, alınmayan kararlar keşke şöyle yapsaydım, keşke bunu söylemeseydim yada seçmeseydim şöyleler böyleler vs... diye uzar gider.
3 yıl geçmesine rağmen benim keşke dediğim yaştır 34.
insan büyüdükce yalnızmı kalıyor ne diyen sunay akın'ın biraz daha haklı olduğu yaştır bence. Hafiften beyazlamış saçlar, ufak tefek kırışıklıklar...
Yapamadıklarınla dolu bir geçmişin pişmanlığına büründüğün yıllardır belki.
38-39 yada 40. Yaşımda neler düşüneceğim bilmiyorum. ama şu ana kadar geçen zaman için pek iç açıcı şeyler söyleyemeyeceğim kesin.
Birde Nefes alıyorsak hala umut vardır diyen arkadaş nerede bilen varmı ? Birşey söyleyeceğim ona !
