açık konuşmak gerekirse yolun yarısına gelmiş olmanın verdiği olumsuz enerjiyi hissedebiliyorum.
bıraksam bu işleri(hangi işleri?), diğerlerine nazaran daha sade ve sessiz bir şehire yerleşsem, deniz manzaralı bir kulübe bulsam ve okunmak için ertelenmiş(biriktirilmiş) kitaplarımı alsam yanıma ne güzel olurdu. hemen akabinde bir sekte beliriyor kafamda?
ne yer ne içeriz olum?
beş kuruş paran yok!
hele biraz daha çalış, ve çalışırkende para biriktirmeyi ihmal etme.
