ameliyat olduktan sonra hissettiğim bir ağrı vardı. dayanılmaz değil, ama varlığını vücudumda sert biçimde hissettiren bir ağrı. arada bir sızlanırdım bu ağrıdan dolayı hastane koğuşunda*. arada akrabalar gittiğinde de bir türkü mırıldanırdım, ağrıyı sızıyı unuturdum bir süre. daha önce de yaşamıştım bunu ama ilk kez o zaman garip gelmişti müziğin ağrılarımı unutturması.
Vardım Hint Eline Kumaş Getirdim:
(Ameliyat önemli bir sağlık sorunumla ilgili değildi. Ayrıca, bir de arada bir Gurbet elde bir hal geldi başıma'yı söylüyordum. şimdi hatırladım. demek ki bu Erzincan türküleri ağrıya sızıya iyi geliyor.)
*: Koğuş demek ne kadar doğru bilmiyorum. tek kişilik bir odaydı ve iyiydi. onlara da artık koğuş mu deniyor, oda mı deniyor bilmiyorum ve o zamanlar ne diyorduk hatırlamıyorum.
