doktorluk kutsal bir meslek değildir ülkemde ve bu yemin beni katiyen bağlamaz.
meslek etiği, meslek ahlakı, adına ne derseniz deyin, bir tek doktorlar için mi geçerlidir bu ülkede? bir tek doktorlar mı işlerini adam gibi yapmakla mükelleftir? bir tek onlar mı hata yapamaz ve bir tek onlar mı hata yaparlarsa bedelini öderler? bir tek biz mi adam olmak zorundayız bu ülkede? bir tek biz mi, ha?
önümde bir çocuk kaza geçirse, gider yardım ederim. ama önümde bir milletvekili yığılsa yere, elimi bile sürmem. hoşunuza gitmedi değil mi? hatta suçlu bile sayılabilirim bunu dediğim için. oysa ben, başkaları için var olmak, onlara yardım etmek zorunda değilim. mesleğime ve yaptıklarıma saygısı olmayan insanlara ve beni aptal yerine koyanlara, bana yalnızca kötüyü ve daha kötüyü vaad edenlere yardım etmek zorunda değilim ben. zorunlu hizmete gitmek zorunda değilim. ben, insanların kusursuz makinası ve kölesi değilim. ben, bu ülkenin temiz vicdan sığınağı ve dürüst vatandaş prototipi de değilim. her gün binlerce insan ölüyor bu dünyada, acı çekiyorlar ve sizin olmadığı gibi benim de umurumda değiller. her gün binlerce hata yapılıyor, yalan söyleniyor bu ülkede ve adına demokrasi deniyor. insanlar kömür almak için, bu çöplükte bir gün daha yaşamak için oylarını verebiliyor istediklerine. kendi ahlaklarını sorgulamadan, bana ahlak polisliği yapabiliyor.
bu ülkede, ben yalnızca kendi ahlakım ile yaşarım. hiçbir ahlak, töre veya yasa dürüst değil bu ülkede çünkü. işimi yaparken bunun bir iş olduğunu hep hatırlayacağım ve buna saygısı olmayanları zerre umursamayacağım. #1855250 nolu entrydeki gibi düşünenleri, allahları ile başbaşa bırakacağım.
suç kimde olursa olsun, "suç kimde?" demek için önce aynaya bakmış olmak gerekir. ve insanlar, her şeyin bir bedeli olduğunu ve tükürdükleri kaptan su içemeyeceklerini öğrenmeliler. bir doktoru eleştirirken, "hipokrat yemini yok mu bu adamın?" derken, bu dediklerim gelmeli aklınıza.
