aldatmanın her türlüsüyle ilgili yeterince yorum ve hikaye yazılmıştır, ancak başka birşey dikkatimi çekti; ahmet altan sağolsun, aldatmak artık çağımızın insanı tarafından iyice kanıksanmış bir eylem... artık aldatmak değil aldatmamak tuhaf karşılanıyor gibi saçma bir durum mu var bana mı öyle geliyor? yoksa sevgilisini boynuzlamayanlarla arkadaşlar arasında ebleh ebleh diye dalga mı geçiliyor? sadık sevgili iktidarsızlıkla eşanlamlı haline gelmiş anlaşılan... bravo bize, ne kadar da çağa ayak uyduran bireyler olmuşuz, hanimiş tabuları da yıkarmışız, cinselliğimizi de özgür yaşarmışız, ne kadar da asi ve ele avuca sığmaz yaratıklarız di mi? sonra da kimselere güvenimiz kalmazmış da, asosyal olurmuşuz da, hayat da çekilmez olurmuş, depresyona girermişiz ve gitgide kendimizi yapayalnız hissedermişiz...
