Babamı küçükken çok az görürdüm.
Gündüz terzilik gece de bekcilik yapardı, gayretine aşıktım. Bunca yorgunluk üstüne toplam 2-3 saat uyur hiç de şikayet etmezdi. Çok şükür derdi her zaman.
Yine de bizleri ihmal etmezdi. Ilgisini çok belli etmezdi, alıp öpmez sarılmazdı. Ama öyle bir hissettirirdi ki, işte o bin öpücüğe bedeldi.
