1912 yılında yazılmış bir hüseyin rahmi gürpınar romanıdır. evde çok çok eski bir baskısı var. kalın siyah kapaklı, sarı sayfalı, sayfaları aşınmış ve incelmiş. en sevdiğim kitap tarzı yani, görmüş geçirmiş.
konusu itibari ile de eşi vefat eden bir adamın tekrar evlenmesini ve ölen eşin ruhunun aileyi rahatsız etmesini ele alıyor. eski türkçe kelimelerle metafizik olaylarını eleştiriyor filan, oraları efsaneydi. ortaokul çocuğuyken beni ürkütmüştü. gerçi şimdi okusam yine ürkütür büyük ihtimalle. meraklısına tavsiye ederim.
bir de konudan alakasız; geçenlerde 3 yaşındaki yeğenime cadı diye seslenmiştim. çocuk bana "ben kız değilim ki, kızlar cadı olur" diye cevap verdi. bu yaşta çözmüş olayı. aklıma gelince yazayım dedim.
