insanların neden bu kadar korktuğunu anlamadığımdır.
ne bileyim düşününce ortalama insan ömrü her şey yolunda giderse 80 yıl falan. şahsen yirmi yaşında bi insan olarak biri ile elli atmış sene boyunca aynı evi, aynı hayatı paylaşmak çok ama korkunç. düşünsene yeri gelecek canın sıkkınken, belki konuşmak istemiyorken "ne oldu?" dediğinde cevap vermezsen ikinci bir sorunun olacak. hayatı geçtim kafandan geçen düşünceleri bile paylaşmak gerekecek.
sevilmek? sevilmesen ne olacak ki? ne değişecek yani? insanlar beni sevse de sevmese de ben bu pazar günü evde pc başında oturuyor olurdum mesela. hava buz gibi. dışarı çıkmaktansa bunu tercih ederdim herhalde. ya da ine resim yapardım. ne bileyim yine çok çay içerdim. yine bi şeylere canım sıkılırdı.
insan ulaşamadığı şeyi gözünde o kadar büyütüyor ki. ama eninde sonunda ulaştığında da bu muymuş? bu kadar mıymış? deniyor. o kadar abartıp süslediğiniz püslediğiniz yalnız olmamak, aşk, sevgi bu kadar işte..
