tüfeğini deppoya koydular,
esvabını başkasına verdiler.
artık ne torbasında ekmek kırıntısı,
ne matrasında dudaklarının izi;
öyle bir rûzigâr ki,
kendi gitti,
ismi bile kalmadı yadigâr.
yalnız şu beyit kaldı,
kahve ocağında, el yazısiyle:
"ölüm allahın emri,
ayrılık olmasaydı."
orhan veli
----- eylül 1941
----- (insan, 1.8.1943)
