insanın en temel ihtiyaçlarını karşılaması için para zorunludur. o yüzden fakirlerin bu ihtiyaçları varken gidip ütopik hayallere dalması saçmadır.
estetik algı bile farkirlerde olamaz. zenginliğin getirdiği bir şey bu. bakın mesela önceden sanatın hamiliğini yapan din ve aristokrasi iken sonradan sanat halka inmiş ve estetik yoksunu halk postmodernist sanat altında sanatın içine etmiştir.
rönesans nerde soyut dışavurumcu nerede. dawinci nerede andy warhol nerede.
işte bunlar önemli şeyler.
önce karnın soyacak. hatta ben fakirlerin sevmesine bile karşıyım. sonuçta fakirsin sen, senin işin üremek yahu. sok geç ya, sıçtırtma romantizminden.
