buralar hep dutluktu cümleleri kurabilecek kadar eski, çocukluk arkadaşım yazar...
yaz tatillerini birlikte geçirdiğim, dost olmanın hafifliğini yaşadığım.. aynı apartmanın farklı zillerini çaldığım, aynı mahallenin bakkalından ekmek aldığım arkadaşım...
öğrendim ki taşınıyomuş başka şehre.. üzüldüm çok.. ağladım da biraz..
kopmayalım dedik birbirimizden.. adresimi de aldı.. o daha bilmiyomuş yeni evinin adresini, gidince öğrenip haber vericek bana...
sonra birlikte leyla ile mecnun izleyip ismail abi'ye seslenicez birlikte..
kopmayız hiç biliyorum, eminim... sıkı dostlar kopmaz zaten...
şimdi hayat ona ikinci bir şans tanımışken asgardia'da yeni başlangıçlar yapmak için yolluğunu hazırladı... yıldızlara basa basa gitsin, bulutlarda benim yerime de zıplasın.. yolu hep açık olsun. *
