izin verme seni özlememe!
söz konusu kötü alışkanlıklarım
bana zararı olan durumlar
yaptığım yanlışlar olunca
durdurulamaz güç haline gelen sen
benim için endişe duyan değer veren sen
böyle kötü bir şey karşısında
nasıl oldu da sustun sen?
izin verme seni özlememe
anla işte kullanmak istemiyorum yarattığımız anıları
tüketmek istemiyorum onları
özlemden kurtulmak isterken
konuşmalar silik renkleri çekilmiş olmasın
bırakalım onları biriksinler
gelecekte gülerek anımsamamız için
izin verme seni özlememe
korkuyorum çünkü biliyorum
anılar kuruduğunda özlem de isterse gitmek
o sevginin açıp özlemin terkettiği yere gelecek sıkıntıyı
anla işte kimisi çileğe, böceğe,
bense yokluğuna alerjiğim
isteyen zavallı diyebilir bu duruma
ne yapabilirim ki dışarıdan dikkatsiz gözler görmese dahi
işin içinde varsa kalbimde yer etmiş biri
o herkesten gizlediğim 12.000 kişinin arkasında saklanan velet çıkıyor ortaya
acı sevmez, iyi kalpli, masum ve birazda şımarık
izin verme sen izin verme gitmeme
yokluğun çok koyuyor sen anlamasan bile
gözümün için bakmayan anlamaz halimi
yüzümde bir belirsizlik nasıl anlasın taşıdığım kederi
acıyor canım gitmek istiyorum bu yerden
olur da taşlar oturursa yerine
olur da gidersem buralardan
ne olur tut yakamdan bırakma peşimi
gitmek en azından buradan istesem bile
şu durumda öyle ya da böyle gideceğim yer belli
ne olur izin verme ne olur
tekrar kaybolmama izin verme
biliyorum zor bir istek benimkisi
affet bu hikayecinin bencilliğini, sevgili dostum
birkaç farklı mesele üst üste olunca hafif ortaya karışık bu içimden geldi. birkaç gün önce yazıp göndermeyi unutmuşum. fazlasıyla düşünmenin yan etkisi sanırım. ayrıca kara ejder mangalını pişirmesi zor, eti biraz sert olsa da oldukça lezzetliydi.
