--spoiler--
Serinin en can yakan filmidir, çünkü gerçektir. Pembe romantizmin arkasına saklanmadan, aynı zamanda aşka da küstürmeyen bir işlenişe sahip. Her şeyin ötesinde, jesse ve celine çifti mükemmele yakınlar. Çünkü her şey hakkında konuşup eğlenebiliyor, dahası birbirlerini dinliyorlar. Evet sorunları var ama bu onları insanlıktan çıkarmıyor. Anlamaya çalışıyorlar, kavga etseler de hala çabalıyor olmaları, izleyiciyi umutlandırıyor. Oyunculuklar ve diyaloglar o kadar harika ki! Tek tek hepsine bayılıyorum, Jesse'in şu sözleri insanlığı özetliyor: "işte bu insanlığın doğal hali. Daima biraz tatminsiz, sürekli memnuniyetsiz. Cennet bahçesindeyiz ama kavga etmeden duramıyoruz" üzerine ne söylenebilir ki?
