ilkokul a gidiyodum şule hocamız vardı ne yalan söliyim ilk aşkım yanıma gelip defterimi kontrol etmesi yokmu içim içime sığmıyodu neyse konumuza gelelim.
Annem hastalanmıştı ameliyat olmuştu babamda okula beslenme koymadan yollamıştı 3üncü saat beslenme saatiydi para da vermemişti babam tenefüs arasında yerdik yemeği şule hoca çıkmamıştı sınıftan oda tost yiyodu sonra bana baktı mükemmel bir kadındı sen neden yemiyorsun Onur dedi yok ki öğretmenim dedim tostu masaya bıraktı gel dedi takip ediyorum küçüğüm ama öğretmenim param yok ben kantine gelmiyim dedim gellll dedi gittim bana ne istersin dedi utandım ağzımı açmadım bir daha sordu kafamı öne eğdim yine sordu nedendir bilmem ağladım kantindeki ağbilerin odak noktasıydım ama inanılmaz tuaf olmuştum annesizlik yaşadım bi anda bişi verdi muhtemelen açma aldım koridorda yedim. Annesizlik zor be sözlük.
Şule hoca gibi hocalarımız benim gibi nesil yetiştiriyor. Tamam çok büyük işler başaramıyorum ama en azından insan olmaya çalışıyorum.
