Hani seneler öncesinde ‘çok kötüyüm’ diyip hayvan gibi ilaç kullandığın dönemlerde aslında osuruktan bir sebep yüzünden depresyona düştüğün durum olduğunu anlarsın ya, mevcutta şimdiki durumunun daha zorlu olduğuna eminsindir. Ama bu bir time loop gibi döner gider, bilir misin? O zamanlarda o ufak duruma tahammül edebilmen içindi o depresyon haha, şimdi daha büyüğüne, sonrasında daha da büyüğüne.. dolayısıyla seneler geçip de, yeni tahammüller edindiğinde, daha bir makro, daha bir majör, daha bir ne bileyim extravaganza boyutuna ulaştığında, var oluşunu daha da anlamsızlaştırdığında, önemsizleştiğinde, hattaki seni nihilist düşünceyle dürttüğünde, yine ne yapacaksın yavru?
Başa çıkamadığında kendinle dalganı bile on numara geçmiştin, komikti, kıkır kıkır gülüyordun.. Tahammülün sınırlarını zorlamadın mı zaten..bu neyin sınanması -ki öyle bir durum varsa-
Soru sormamaya başla hadi, hatta anlamlandırmaya çalışma.. nereden bilebilirdin ki, yine mi sen.. lanet olasıca.. ben de seni beklemiyordum? Alevlere bakarken kısık gözlerinle kahkaha atıp durursun yine, yanaş hadi bütünleş.. şş..
