iq seviyesi ile ilgisi olmayan önermedir. sadece ''eğitim, dolaylı olarak ıq seviyesini yükseltir, buda tanrı inancını azaltır'' gibi bir önerme sunulabilir ki, okunuşu bile kulağa hoş gelmeyen bir önermenin, bilimsel ispatı nasıl yapılır, yada ispatlanabilir mi? eğer konumuz ''tanrı inancının hangi koşullarda zayıfladığı?'' sorusu ise, olayı mantıksal çerçeveye şöyle koyabiliriz; eğitilen insanın, dolaylı yoldan zekası gelişir, ıq geliştirilebilen bir ''değer(sayı)''dır, eğitilen insanında, toplumun üst kademelerinde yer alacağını varsayarsak ve kültürel ve ekonomik durum (+) değer'e gittikçe, kendini bağlanmak zorunda hissettiğin, ''tanrı inancı''-''milliyetçilik''-''kültürel öğeler''-''bekaret'' gibi konuların ivmesinin düştüğü görüldüğü üzere, iq seviyesi yükseldikçe tanrı inancı azalır, gibi bir önermede bulunsaydı bilim adamı, daha göz hoş gözükebilirdi,yalnız bu haliyle zor. (demin bahsettiğim konuyu biraz daha açarsam, ekonomik durumu ortalama çizginin altında olan kişiler, kendilerini yaşadıkları dünyadan soyutlayan şeylere, daha çok ilgi duyarlar, örneğin ekonomik durumu kötü olan bir insana, sahilde bir restorantda sevgilisi ile kahve içip, beatles dinleme fikri ne kadar kötü gelecekse, fatih sultan mehmet'in istanbulu alış hikayeleri, ''nasıl koyduk gavur döllerine'' tarzı düşünüşler o kadar iyi gözükecektir, ayrıca ekonomik durum kötüleştikçe, kurtuluşu dinde aramak, daha çok bağnaz olmak, kendini mahallenin namus bekçisi sanmak gibi olayların ivme kazandığı çeşitli anketlerle defalarca kanıtlanmıştır, bu olay zincirinin ilk halkasını eğitime bağalamıştık, hatırlarsınız, bu entry'de tek başına bir olguyu ele almadım)
