başıma gelmiş olaydır..ben annemlerde şefkat sevgi beklerken , kendimi kısacık saçlarla küçük tuvalette tıkalı bulmuştum..yok ceza değil , önlem..nevresimler yangın alarmı çalarmışcasına bi hızla değiştirildi , çamaşır suları komşular sağolsun 2-3 kilo her yere döküldü..ve artık o parazitlerden kurtulunmuştu..en acısı da ; bitler temize gelir üzülme yavrum diye şahsımı teselliye uğraşan babannemin dilinde tüy bitmesiydi...
hala eli kafasında kaşınan bi çocuk görsem , gözlerim dolar..adaletsiz dünya işte..
