bir bela. öyle bir bela ki her zaman sizi üzülmeye, beklentilerinizi karşılıksız kalmasına ve hayal kırıklıklarıyla dolu bir hayat yaşamanıza sebep olan. bir de bunu örtmek için etrafınıza duvarlar ördü iseniz o zaman vay halinize. çünkü sen güçlüsün ne haddine kırılmak diyebiliyor insanlar. haklılar mı evet haklılar çünkü siz göstermezseniz nereden bilecekler size bir cam gibi davranmaları gerektiğini ama değil mi? ve fakat gerçekten kırılmaya açık insanlar gerçek manada böyle olanlar bunu her zaman gizleme peşindeler, istisnası yok, varsa da o yalandır kırıldım diyerek buna sığınıyordur.
ota boka kırılanlar, burada kırılmaktan kasıt kalbinizin bin parçaya bölünmesi evet, bunu aciziyet olarak görüyorlar ister istemez. kendilerine yediremiyorlar, hayır ben kırılmam ben güçlüyüm diyorlar ve olduklarının çok aksi bir imaj çiziyorlar. elde olmadan, savunma mekanizmasıyla yapıyorlar bunu da.
kısaca demek istediğim, anlaşılmak istenmiyorar, ben buna kırıldım bir daha yapma demek istemiyorlar da kendilerine kırılmaması için çabalayan insan arıyorlar. bulabiliyorlar mı derseniz, henüz değil.
