çocukuğumda bulunduğum anadolu şehrinde; herhangi bir hamburgerci olmasını bırak, hamburger kavramını sadece sağdan soldan duymamızdan ötürü, annenin ekmek arasına köfteyi domates ve marulla hazırlayarak " al oğlum işte bu hamburger " demesinden dolayı ev. herhalde en lezizi de oydu.
edit: 70'lerin sonunda anadolu'da hamburger diye bir şey yoktu ibneler.
