dün ki bölümünde faranjiti mi arttırmış dizidir. nefes alamadım hıçkırıklarımın ilk defa göğüs kafesimde can çekiştiğini hissettim.
birkaç bölümdür gelip yazmıyorum zira biraz uzattıkları ve hikayeyi kansere çevirdikleri için kızgındım ama şunu düşündüm; bu adamlar yorum ve eleştiri yapılmasından ziyade başarılarından dolayı kutlanmayı hakediyor. hee benim kutlamamla mı oluyor bu işler bilmiyorum ama benim gibi diğer izleyicilerin gözlerinin yaşlarıyla ve içlerinde oluşturduğu umut ile birlikte büyüdüler.
türkler duygusal insanlardır söz konusu vatan ve topraksa ve bu dizi ülke durumuna baktığımız zaman çok hassas bir dönem içideyken yayınlanıyorsa duygusallığımızın iki katı artması çok da normal değil mi haliyle?
dün yayınlanan bölümün yorumlarına bakıyorum bir kere daha canlanıyor sahneler gözümde. bu dizi için odamdaki televizyonu değiştirmek istedim ama izin alamadım. vay efendim neymiş aynı diziyi zaten ev ahalisi de izliyormuş. yaa iyi de ben sizin yanınızda döküp gözyaşlarımı ağlayamıyorum yaahuuu...
neyse en başta yorumlarımda belirttim mi bilmiyorum ama diziyi hilal üzerinden çevirmeye başladılar demiştim yoksa kendi sayfasında mı yazdım bilmiyorum. senarist ve grubu inanılmaz kıvrak manevralar yapıyor desem yalan olur tamamen izleyicinin beklediği sahneleri yedire yedire uyguluyorlar senaryoya. ben daha çok halit ergenç can alıcı olacak derken hilal'in ön saflarda olması biraz üzdü beni. ben şahsen halit ergenç gibi usta bir oyuncuyu izlerken byüük keyif alıyorum. bencillik gibi olacak ama ikinci bölümdeki gibi her sahnesinde halit ergenç'in olacağı bölümlerin hayaliyle izliyorum adeta diziyi.
dün ki bölüme değinemedim yine. ben dün ki bölümün tamamının bir babanın çaresizliğine ayrıldığını görüm ve halit ergenç mükemmel bir oyunculuk çıkardı. hani idam sehpasına gelen o küçücük kız sahnesi var ya bak yazarken bile gözlerim doldu ordaki bakışlar o küçük kızın masumca gülümsemesi aman alllahım diyorum. yanımda kimseler olmasaydı böğrümü tutarr 'amaann yareebbbiimm ne büyük acılar bunlarrr' diyerek zangır zangır titreye titreye ağlardım. yanımda ailem vardı ve ben onlara ters açıda olan tek gözümle ağlayamadığım için içime attım hıçkırıklarımı inşallah kanser olmam.
son sözlerim ise şu; yüreklerinizle döktürdüğünüz oyunculuklarınıza sağlık...
