"çocukken, amerikalı yazar max ehrmann'ın 1927 yılında yazdığı 'desiderata' isimli şiirden büyülenmiştim. en sevdiğim dizesi şudur." kısmından sonra gelen bu muhteşem cümledir:
"sen de evrenin çocuğusun; en az ağaçlar ve yıldızlar kadar, burada olmaya hakkın var."
ve şöyle devam etmektedir:
"işte bu yüzden uzayla dna'mız arasında bir ilişki olduğunu düşünüyorum. Tüm canlılar, kozmosu yaratan, galaksileri oluşturan, yıldızları yaratıp yok eden ve gezegenleri biçimlendiren süreçlerin bir sonucudur. bizler, gerçekten de pek çok açıdan yıldız tozlarıyız. dünyada yaşayan her şeyin her bir atomu uzaydan geldi ve zaman içinde başka yıldızları, başka gezegenleri ve hatta belki de başka yaşamları yaratacak olan 'tozlar'ını uzaya sunacak yıldızlardan gelen ışığı gözlemleyecek kadar evrimleşmiş olmamız hem şiirsel hem de çok keyifli bir durumdur.
işte bu yüzden, yıldızlara duyduğumuz aşkın dna'mıza işlenmiş olduğunu söyleyebilirim. ister profesyonel bir astronom, ister sıradan bir gözlemci olalım, dikkatimizi uzayın derinliklerine çeken şey budur.
orası, bizim geldiğimiz yerdir."
