Sanki yapayalnızımda gidecek hic birkapim yok...Konuşacak hickimsem yok...Oyle sanıyorum degil...Bu benim gercegim...Kabul etmeye calisiyorum...Arkadaşım soruyor "Ne eksik???...Ben eksigim...Ben yokum...Kendimi görmüyorum duymuyorum...Sanki sokak ortasında lalmisimda gidecek hicbir yerim yokgibi...Kimseye güvenemezmişim gibi...Oysa bilen ,gören bilir...öyle degil...Ama görünenden cok...Benim ne hissettigim önemli...Ben sadece derin bir yanlızlık hissediyorum...Kimsem yok...Benim hic kimsem yok...
