bu eski adamları en iyi zamanlarında izleyemeyip veteran maçlarına razı olmak gerçekten de koyuyor insana. tamam müzik olayını yemiş bitirmiş bir adam ve kadro vardı sahnede. maharetinden de bişey kaybetmediğini gördük zaten. handiyse plak gibi çaldılar da denebilir; lakin, "alchemy" zamanlarını düşününce içten içe kederlenmemek de elde olmuyor. gözler o karışık saçlı, bandanalı adamı arıyor ve "walk of life"ı söylesin istiyor. bunların hiçbirinin olmayacağını (olmadığını) bilse de... niyetim "kılını aramak" değil elbette ama bu heriflerin en iyi zamanlarını kıta avrupa'sı ve amerika yedi. biz de kalanlarla idare ediyoruz sanki. yine de boğaza karşı "brothers in arms" ı ilk ağızdan dinledik ve çoluk çocuğa anlatacak bir şeyi daha portföye ekledik deme keyfini de yadsımıyorum. "money for nothing" i çalmadığı için seyircinin tepkisinin nedenini anlamamış olması da muhtemel ustanın. bilmiyor ki buradaki insanlar buna aç. o şarkının modasının geçtiğini düşündüğünden olsa gerek "setlist"ine almıyor olabilir. zaten her gittiği yerden farklı birşey de çalmadı. bu seviyedeki müzisyenlerin de listesini çok zor değiştirdiği bilinen birşey. velhasıl bu "yalnız ve güzel ülke"nin insanlarına çok güzel bir hediye verme fırsatını da hiç düşünmeden tepti inatçı iskoç. sağlık olsun ne diyelim.
