32'lik bir insan olarak ( hatta 33'üm ,nisan 84'lüyüm) özlediğim türkiyedir.
tamam madımak olayı vardı*, tamam cinayetler vardı. tamam ecevit'e kasa fırlatılması vardı.
fakat hiçbir cemaatin g.tü kaldırılmamıştı.
insanlar birbirini ayrıştırmıyordu.
'benden olmayan ölsün' zihniyeti pek yoktu.
ortam daha ağaçlıktı.
gökdelenler daha azdı.
'yılbaşı kutlanmalı mıdır' diye tartışılmıyordu.
'15 temmuz, adana yangını, hrant dink cinayeti, ışid'in cinayetleri, pkk'nın barış elçisi olması, barzani ile megri çekilmesi' gibi şeyler daha azdı.
sporda kaos neredeyse azdı.
kanallarda muhaliflik fazlaydı.
şimdi ise halk tv, kanal d, ulusal kanal, biraz da cnn türkte var. geri kalanı ise hükümeti yalıyor.
hiçbir hükümetçi , 'sizin devriniz bitti alo' demiyordu. diyorsa bile , bu kadar demiyordu.
evlilik programları neredeyse hiç yoktu.
acun gibileri parlamamıştı.
ilber ortaylı gibiler parlardı eski türkiye'de kadir mısıroğlu gibiler değil.
ali kırca, uğur dündar, m.ali birand gibiler parlardı eski türkiye'de. rasim ozan,erkan tan, tahir sarıkaya gibiler değil.
akit gibi kanallar yoktu.
demet akalın ve nihat doğan gibiler yoktu.
beyaz futbol yoktu.
daha kaliteli filmler vardı.
kısacası özlüyorum.
çocukluğumu, hayallerimi , heyecanımı, insancıllığı, doğayı.
belki süper ötesi değildi eski türkiye. hatta kusurları ve sorunları vardı. az buz değildi hani.
fakat yeni türkiye'nin yanında efsaneydi.
çünkü yeni türkiye o kadar kirli ki ! *
eski türkiye'yi özlememek elde değil.
