köpeğim 11 yaşına girdi. pek bir şey öğretebildiğim söylenemez ama "git" "gel" "çekil" gibi komutları, oyun oynayıp, oyuncak (veya terlik) getirmesini ve (gurur duymakta kararsız olsamda) piçlik yapmayı öğrettim. öte yandan bir insan var başta uzun yıllar sevdiğim ve sevdiğim sürenin yarısı kadar bir sürede de sevmediğim ona dair duyduğum bütün sevgi ve saygının içine etmiş birisi. telefonda "meşgulüm" dedirtmeyi öğretmem 3 senemi aldı. halen zorlanıyor. karman çorman yoğun kafasıyla havaya ne tutarsa onu gerçek kabul edip bunu size önyargı olarak kullanan biri. istediği gibi bağırıp insanın insana söylemeyeceği şeyleri sevdiğini iddaa ederek rahatlıkla söyleyebilen, kişiyi aşağılamak için uğraşan, gurur ve inadıyla son derece aptalca şeyler yapan, ufak tefek söylerde anında özür dileyip asıl hatalarını görmezden gelip hiç olmamış gibi davranmanızı bekleyen, başka şeylere sinir olup hıncını sizden çıkarmak isteyen, saçma sebeplerle saldırabilen, en ufak şeyde tepki gösteren, sevdiğiniz insanlara yalan yanlış şeyler söyleyip onlarla olan ilişkinizi düşünmeden onlara karşı tavırlar sergileyebilen, daha sonrasında yüzünüze vurmak için hata yapmanıza göz yuman, içtenlikle söylediğiniz herşeyi yine 2 gün sonra yüzüne vuran ve özgür, mutlu olmanızı istediğini söyleyip sizi her anlamda ezip kendi benliğinizi hiçe sayıp kontrol etmek isteyen ama kontrol etse bile bununla yetinmeyecek birisi var hayatımda. bir noktadan sonra doğruyu bilmek bir etki etmiyor. istemdışı etkiliyor zehri. kendinden şüphe duyuyor insan. işin iğrenci konuşamamak duymadığı için sözcüklerin işe yaramaması, öfkeni içinde tutmak ve daha da iğrenci onu sevmiyor hatta zaman zaman iğreniyorum varlığından, rezil terbiye yoksunu. yinede iğrensemde rezil olması veya yardıma muhtaç hali hoşuma gitmiyor. iyi bir hayatı hak ettiğine inanıyorum. çünkü benim için iğrenç bir insan artığı olabilir, öyle zaten ama hayatı sadece benden ibaret değil. bana karşı yaptığı şeylere rağmen bir çok iyiliği dokundu başkalarına. onu seven ona ihtiyaç duyan var.
şimdi bu son cümleyle akla "madem bu derece tatsız birisi hani nefret, hani intikam arzusu?" diye bir soru gelebilir. cevapsa ben... istesem bile ona duyduğum öfkeden kurtulamam, dayanamaz çünkü. yaşasın ama ben ondan uzak bir yerde yaşayayım. bir iş bir ev vs.. herneyse sözlük affet kafanı şişirdim saçma sapan sebeplerle. doğru düzgün anlatamamış olsam bile. yinede teşekkür ederim biraz iyi gelmiş olabilir bu.
