Sıcak bir temmuz ayında,
öğle vakti, tam yukarıda
dünyayı dolduran güneş
tüm haşmeti ve şeffaf şalıyla
bir ananın çocuklarına baktığı gibi bakarken
yeryüzüne saran müşfik bakışlarıyla;
göz görebildiği kadar düz ve
ekin sarısı bir ovanın tam ortasında
bütün insanlara küsmüş gibi tek başına duran,
koca bir ceviz ağacının koyu gölgesine
açtığı buruşuk mendilin üstünde
acı soğan ve ekmeği
katık yapıp suyunu yudumlayan çobanın
derdi kadar derdin olsun sadece…
