kapıda çarpıp çıkışını unutmuşsun.
bir çiçeğin zehri düşmüş, zigon sehpaya,
bir rujunun rengi düşmüş oval aynaya,
o kavgadan arta kalan kırık vazoyla,
ikimizin kalbi düşmüş tozlu balkona.
duvardaki resminde gülüşün kalmış,
son içtiğin fincanda dudak izlerin,
portmantonun yanında gidişin,
kapıda bıraktığın ayak izlerin kalmış.
