insanlara dilinden,dininden,ırkından dolayı küfür edilmesine karşıyım hatta normalde bunları yazan tüm yazarların benimle aynı görüşte olduğuna eminim fakat bizi bu hale getiren her şeye küfretme isteği var içimde.
O gün parkta otururken bir ablamızın konusmasına sahit olup ona hak vermemenin elde olmadığını anladım.Sanırım bir üst katına taşınan suriyeli komşusundan rahatsızdı belkide ondan da değil.Onların bu rahatlığından.Sözlerine bizim yavrularımız orada şehit düşüyor onların ülkesi için bunlar burada çocuk yapma peşinde diyordu.Belkide haklıydı hatta belki değil kesinlikle haklıydı.Neden buradalardı ?
Neden gitmeye tenezzül etmiyorlardı ? Neden bizden daha rahat ve yine neden bizden daha kalabalıklardı ? Yıllarca ayıp olmasın diye izinsiz giremediğimiz komşularımızın bahçelerinde ne arıyorlardı ? Ve en önemlisi neden onlar yaşasın diye her gün bizden biri şehit düşüyordu ?
Onların dahi bu kadar duyarsız kaldıkları ülkeleri için neden bizim abilerimiz,gençlerimiz canlarını veriyordu ? Yanlış anlaşılmasın,ülkem için kanımın her bir damlası sonuna kadar helal olsun fakat yarın bizim için hangisinin kanı sonuna kadar helal onu sormak istiyorum.
