Marksist teorisyenlere göre komünizm fakirliğin değil, zenginliğin paylaşımıdır. Üretici güçlerin yeterince geliştiği bir ortamda komünizme geçilebilir. Bu aşamada "herkese ihtiyacına göre" ilkesi egemen anlayıştır. Henüz dünyanın tanışamadığı bir dünya sistemi olan komünizmin yanında, komünizmin öncülü olarak kabul edebileceğimiz bir de dünyanın karşılaştığı uygulanmaya çalışılan veya kısmen uygulanan sosyalizm var. Sosyalizmdeki temel ilke ise "herkese emeğine göre" dir.
Komünizmin büyük ve küçük devletlerde olması diye bir şey söz konusu olamaz, komünizmde devlet yoktur!
Komünizmin eşitlik anlayışında insanlara huriler verme(veya eşit sayıda huri verme * gibi bir durum yoktur. Yani, hurilik diye bir alt sınıf yoktur. Sınıfsız bir toplum vardır. Dinime küfreden, ahirette eşitlik olduğunu sanmasa bari!
Bir de marksistlere göre insan (aslında her şey) çevresiyle devamlı ilişki içindedir ve çevresine göre şekillenir. insan doğası, kazanma arzusu, yönetme arzusu vs gibi soyut kavramlar üretim biçiminin insanlara (üretim biçiminin özelliklerine göre) yüklediği özelliklerdir. insanın doğasında bulunan biyolojik olmayan, kazanma hırsı, hakim olma hırsı gibi özelliklerin değimez olduğunu sanmanın, bir gülün kendini büyüten bir bahçivanın ebedi ve ezeli olduğunu sanması gibi bir şeydir. Kısaca, marksizme göre altyapı olan üretim biçimidir, insan doğasını belirleyen de bu altyapıdır. Sömürü sistemlerinde bile "biri yer, biri bakar, kıyamet ondan kopar" diyebilmiş bir insanlığın, uygun koşullarda daha neler diyebileceği aşikar!
