çalışıyorum kendi işimde. birşeyler yapmak istiyorum, yapıyorum da. ama değersizleştirmeye çalışılması, insanlar tarfından küçümsenmesi beni bitiriyor.
herşeyden bir kötü mana çıkartmaya çalışanlardan bıktım. benim yaptığım şeylerin %90ından herhangibir karım yok. olmayacak da. çünkü bana göre iyilik, karşılık beklendiği anda iyilik olmaktan çıkmıştır. yani "ben ona zamanında o kadar iyilik yaptım, bi işim düştü sallamadı" denmesi bile benim için çıkar ilişkisidir, çok çok zor durumda kalmadıkça kimseden yardım istememeyi fakat her konuda herkese yardım etmeyi, konu ne olursa olsun öncelikle kendi başımın çaresine bakmayı öğrendim. durduk yere insanlardan beklenti içerisine girmemek, onlara kırılmamak için belki de.
keza işe yaradı da. artık kırılmıyorum kimseye. çünkü yapılan hiçbir hareket, söylenen hiçbir söz, arkamdan konuşulan hiçbir şey beni şaşırtmıyor, aksine mutlu ediyor zaman zaman. birşeyler yaptığımda insanların beni taşlaması hoşuma gidebiliyor. Bu karşımdaki insanın niteliğine ve niyetine bağlı olarak beni daha da hedefe kilitleyebiliyor, bu da karşımdakini daha da sinir ediyor. Hatta aramı bozmamam, ne derse desin suratına gülmem iyice karşımdakini çileden çıkartabiliyor ve bu da beni güçlü kılıyor.
fakat anlamadığım şeyler var insanlar hakkında. üniversitedeki konuşmam gibi. insanlar birbirlerine not vermiyorlardı sınavlarda. girdim içeri bağıra bağıra "ulan herkes 100 alsa bunun bu insana zararı ne karı ne? herkes sıfır alsa zararı ne karı ne? bu nasıl mantık ve bu nasıl bir kıskançlık? bu hasetlik bu çekememezlik nasıl bir kişilik bozukluğunun, nasıl bir ego tatmini amacıdır ve kime yarayacaktır? açık açık bu tip insanların şerefinden şüpheleniyorum" diye. sonrasında işte bana kimse not vermedi ve arkamdan bir sürü konuşmalar geçti. ben kötü bir insan oldum.
ben halen bir insanın "durduk yere" yalan beyanda bulunmasına anlam veremiyorum. yani sırf "tipini beğenmedim" mantığıyla diğer insanlara davranışlarını anlayamıyorum. dedikodunun mantığını çözemiyorum. hasetliği anlayamıyorum.
insanlar dini bile istediği şekle sokmuş, Allah ın namaz kılmayana, oruç tutmayana, hacca gitmeyene vb. cezasının olmadığı, ahlaksızlığın, hasetliğin, kibirin, hak yemenin, cana kıymanın, tecavüzün cezaya girdiği bir dini bile 5 vakit namaz kılıyorum diye namaz kılmayanın arkasından konuşup dedikosunu yapan, hakkını yiyeni anlamıyorum.
çok mantıksız geliyor sözlük.
"insanlık buysa ben istifamı sunar giderim aga" da diyemiyorsun.
