Defalarca tatlı dille uyarmama rağmen laftan anlamayan komşular için okur da belki bir şeyler değişir umuduyla kaleme alınan yazıdır:
"sevgili üst kat komşum, nasılsın iyi misin faslını geçiyorum zira anlaşılıyor ki pembe hayvanlar gibisiniz! yahu arkadaş bir aile topyekün ne diye topuklarla yürür? fil misiniz dinazor mu, şaşırıyorum. adımlarınız illa ki yerlere vura vura olmak zorunda mı? mecbur musunuz? ritim tutarak yürümek gibi özel bir zevkiniz var sanırım. küçük bir davul seti alıp bu ihtiyacınızı karşılayabilirsiniz. dünyadaki tek torun sizinkisi mi? tamam çok seviyorsunuz, pek tatli bir şey de evin muhtelif yerlerinde bağıra bağıra, acayip sesler çıkartarak çocuk sevmek de neyin nesi? zavallı bebeği sürekli ağlatarak psikopatlaştıracaksınız. Koca karı hanım teyze, gecenin üçünde ne diye yüksek sesle kuran okuyorsun? Allah kabul etsin dini bütün birisiniz, saygı duyuyorum da sessiz okumak zor mu? Aynı saatte alttaki emekçi ablamızın mesai(!) inlemeleri ile bir olunca beynimdeki tilkiler kavram karmaşasından intihara meylediyor... son olarak şunu da ekleyeyim. tuvalette çıkarttığınız sesleri kaydedip teröristler üzerinde kullansak atom bombası atılmış gibi korkuya kapılıp geberebilirler. artık nasıl bir gaz varsa içinizde... en kısa zamanda küçük harflerle tanışmanız dileğiyle, hoşçakalın."
