allah'ım sana geliyorum! 24 sayıdan döndü maç.
birinci çeyrek sonu, gasol 2. serbest atışını atıyor, skor 14-35.
ikinci çeyreğin ortaları, vujacic'in üçlüğüyle fark 24 sayı.
üçüncü çeyrekteyiz, 6. dakika dolarken staples center ayakta, bunun geri dönüşü olamaz! 50-70!
bitime 16 saniye kala ray allen boş turnikeyi bırakıyor, 96-91 boston önde.
nba finallerinin son yıllardaki en heyecanlı maçına az önce tanık oldum, isteyen bana dokunabilir, izin veriyorum.
fark 18 olunca tnt'de west wing'i açmıştım, sonra dedim, ulan arda attıysa son dakkada bastında yapar bi şeyler, o an öyle bi alaka kurdum, 20 sayıdan 17-3'lük bi seri yakaladılar. ray allen 48:00 dakika boyunca oyunda kaldı, onun azmi, pierce'ın maça inancı ve garnett'in dominantlığı maçı getirdi, servis eden de posey ve house oldu. jack nicholson'a o yaşta bi kriz gelcek diye korktum.
kobe'mi? o da attı işte bi şeyler.
