Hayatımın çok erken bir safhasında tatmış olduğum durum bu. Acı verici ve size söylenecek tüm sıfatların ağırlığında ezildiğiniz bir işkence. Ona bugün onu hayatımdan sileceğimi ve bir daha rahatsız etmeyeceğimi söyledim. Üç harf ile cevap verdi sil... Ondan nefret ettiğimi söyledim ona aşık olduğumu söylediğimde verdiği tepkiyle aynıydı. Rahatsız, hazımsız. O bana aşıkken ona tutulmak için geç kalmıştım çoktan geçmişti sevgisi sonra anlamıştım. En kötüsü bugündü. Ondan nefret ettiğimi söylediğimde benden çoktan nefret ediyordu. Ölsem mi dedim sözlük kendi kendime. Bu kadar kötü bir şekilde mi bir insanı bezdirebildim? Çekilmez miydim? Bilemiyorum... Mutsuzum ve aşabilmek adına yapmak istediğim hiçbirşey yok. Bu cezayı hakkettim belli ki.