fazıl say'ın çok güzel, hoş bir o kadar da kasvetli eseri. dinlerken sürekli bakışlarımı donduruyor. bazı şeyleri anlamlandırmaya çalışıyorum zihnimde. ki genelde başarısız oluyorum. bu kadar şüphe neden acaba? neden hep sorgulama isteği? Hiçbir şeye inanmama, kendini hiçbir zaman ikna edememe. kafamın içinde çok büyük savaşlar dönüyor. bu eseri dinlerken o savaşlar daha da alevleniyor.
Ortalarında, yükseldiği kısımda kendime bir hançer saplayasım geliyor. ama sonra fazıl yapma dercesine bağırıyor bana. hançer saplayıp ölmene izin veremem, daha çok acı çekmelisin dercesine.
