kimseye bir zararı olmadan sokakta yürürken, eğlenirken, maç izlerken, işe/okula giderken ya da sevgili ile son sözleri konuştuğunu bilmeden ölüyoruz.
sonra haberler başlıyor aniden, "son dakika" diyor, kırmızı şeritli geçiriyorlar yaşananları ama adımız, kimliğimiz bir hiçe karışıp ertesi gün farklı camilerde cenaze namazları...
güvenlik, zafiyet kelimeleri geçiyor televizyonlardan, süzgeçten süzülüyor, bir yayın yasağından sonra toprak atmaya başlıyor yakınlar..
bu esnada cennetle müjdelendiğini sanan bazı hastalıklı beyinler, şehitlik mertebesine karar veriyor.
uyruk, kimlik, mekan sorguluyor.
