Öyle değilmi ey Rusya, rüzgar kanatlı gözü kara troykana atlamış, uçup gitmiyor musun sen de? Altında yol toz duman değimli içinde , köprüler yalnızca bir gıcırtı…Her şey bir anda geride kalıyor…izledikleri ilahi mucizeyle sarsılan insanlar da dehşetle bakakalıyorlar ardından: Bu da ne böyle? Göklerden fırlatılmış bir şimşek mi? insanı dehşet içinde bırakan bu hızda neyin nesi? Ya atların görülmemiş gücüne ne demeli? Hey be atlar, canım atlar! Görkemli yelelerinizde kasırgalar mı gizli? Damarlarınızda duyarlı kulaklar mı var? Göklerden bildik bir ezgi duydunuz da ondan mı hepiniz aynı anda bakır göğüslerinizi gerip, toynaklarınızla neredeyse yere bile dokunmadan, ilahi bir esinle adeta kanatlandınız? Ey Rusya, yanıt ver bana, nereye uçup gidiyorsun böyle?
