5.
-
"...
ve esmerdiler çoğun ve yoksuldular. ve
unutulmuş çatırtılar kuş sayıklamaları. alazdı,
zulümdü ve saireydi. duydular. geniş alınlı
bir çocuk söyledi:"yakındır uzak sel!"
yıkıntılar içinde gürleşince inilti
hanımlar beyler, yürümek mavidir! uçtular
köhne bulutlarla bir. doğaldır bir halkın
kırılırken ses çıkarması! doğaldır devrim
gurbette. hem ağlarken yüzünü kapatmayan
bir kadın ne doğurur öpüldükçe? sorudur
dökülürken yanlarıma; ah, Mezopotamya;
oralarda birileri ölüyor mudur hâlâ?.." *
