olay evime 500 metre mesafede gerçekleşti. adım adım bana doğru yaklaşıyor. öyle ki kendimi ölüme hiç de uzak görmüyorum. olamaz ,ne ülkenin ne de benim başıma gelmez gelemez dediğim hiçbir hadise yok.
dün karşıya geçmiştim, caddede 4 arkadaş otururken bir arkadaşım ve ben bugün kutlama yapılan muhitlerde silahlı bir eylem olabileceğini söylemiştik. diğer arkadaşlar şaşırdı filan ama olamaz demediler tabii konjonktür gereği. neyse gece arkadaşın evindeyken malum olayın haberini aldık.
tedbir olmadığını, beni korumayacağını bildiğim halde uzun zamandır içgüdüsel olarak kalabalık ortamlarda bulunmayaya çalışıyorum. Yanımdan otobüs geçerken tedirgin oluyorum. fakat dün cidden evde olsaydım o saatte orada olabilir veya oradan geçiyor olabilirdim. hayat çok fantastik.
ben yakın zamanda bir semtin çarşı merkezinde ve metro vapur gibi bir yerde de eylem bekliyorum. halk sokağa çıkamaz hale gelecek arkadaşlar. trafik lambalarının altına, mekan girişlerine, otobüs duraklarına, ana arterlere güvenlik görevlisi yığmakla, sade vatandaşa gbt kontrolü yapmakla profesyonel teröristleri önlemek ne yazık ki mümkün değil. elinde ak-47 ile katliam yapacak adam bu noktalarda takılmaz. güvenlik zaafiyetimiz o kadar büyük ki tedbir alıyormuşuz numarası yapıyoruz. maalesef durum bu.
başımız sağolsun.
ilaveten, teröristin noel baba kıyafetiyle girdiğini duyduğumuzda içeride işi bittikten sonra kıyafetini çıkarıp kalabalığa karışabileceğini de söylemiştik. orospu evladı sırra kadem bastı. 10 aralık beleştepe patlamasından hemen sonra da çatışma çıktığını düşünüyorum izleyip duyduklarımdan fakat maalesef hiç haber yapılmadı. yapılmamasının nedenini o zaman ateş açanların da kaçmasına bağlıyorum.
son olarak orlandoya ayrı bataklan konser salonuna ayrı size ayrı sokayım sayın haysiyetsiz medya maymunları.
