-önce kelime vardı - diye başlıyor. kelimeden önce de yalnızlık vardı.ve kelimeden sonrada var olmaya devam etti yalnızlık. kelimenin bittiği yerde başladı; kelime söylenemeden önce başladı. kelimeler yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık , kelime ile birlikte yaşadı insanın içinde . kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe , yalnızlık büyüdü , dayanılmaz oldu.
