Mantığın düşünmenin yasalarını içeren bir bilim olduğu yanılgısı platon'dan bu yana sürmekte. Fakat buna daha yakından bakalım. Düşünme yasalar ile sınırlabilir ya da onlarla belirlenebilir mi? Biz, istemsizce daldığımız bir hayalde ya da öylesine bir şey düşünürken bir yasaya tâbi miyiz? Hiç de değil.
Mantık... Episteme logike...
Mantık, bizim düşüncelerimizin değil ifadelerimizin disiplinidir. Düşünceler tezahür etmedikçe, içte herhangi bir ifade edilmeyi umursamazlar. Onlar daha dile gelmeyecek şeyleri de barındırırlar da yalnızca dile gelenleri ile görünürler.
Düşünce, dile geldiği kadar değildir. ilk dönem Wittgenstein'ın söylediği dil sınırları, ifadenin sınırlarıdır. Çünkü varlık gibi bir düşünce hiçbir koşulda dile gelmezken nasıl olur da düşünülebilir? O halde her dile gelen düşünülmüş ama her düşünülen dile gelemezdir.
Mantık bu koşulda dile gelmeyecek bir düşüncenin disiplini olamaz. Mantık düşüncenin ifadesinin disiplinidir. Zaten Episteme logike kelimesinde "logike" legein yani "söylemek"ten türer.
