Üniversitede ki sınıfımda bir kız vardı. Daha okulun ilk haftalarında bu kız için dövüşenler bile vardı. Okulun ilk gününden beri, Bu kızla hep tesadüf müdür bilemem ama göz göze gelirdik. Gözlerini ilk kaçıran hep ben olurdum. Ben bu kızdan hoşlanmıştım açıkçası sadece ben değil okulun yarısı bu kızdan hoşlanıyordu. Sevgilimle takılırken bile bu kızı düşünür hale gelmiştim. Kader odur ya bir ödev için aynı gruba düştük. Bir birimize numaralarımizi verdik. Ve lanet Olsun ki her şey o gün başladı. Ödev hakkında mesaj atmalarla, okulda iki dakikalık Ayak üstü sohbetler, sınıfta bakışıp gülmeler. Ve bu 6 ay sürdü. Artık kafama koydum cesaretimi toplayıp acilacaktim. Finaller bitmişti. Okulun ilk dönemi artık tarih olacaktı. O memleketine ben de ise olduğum yerde kalacaktım. Okul çıkışı tuttum kolundan bir kenara çekip içimden gelen her şeyi bam bam bam söyledim. Ve yaklaşık iki ay sonra çıkmaya başladık. Çok tolerans gösterdim, Güzel cümleler kurmaya çalıştım, ama hanım efendi süslü cümleler sevmezmiş. Hevesimi hep kursağımda bıraktı. Okul bitene kadar resmen çile çektim. Ve sonunda okul bitti. Memleketine gitti. Aradan bir hafta geçti veya geçmedi, mesajlaşırken anladım bana soğuk davrandığını, sebebini sorduğumda ise aldığım cevap şu oldu; Biz terminal aşığıyız ve otobüs geldi ben gittim, giderken de kalbimide götürmek zorunda kaldım.
