sağ ayağı kırılmış vaziyette poponun altında, sol ayağı düz vaziyette öne doğru uzatılmış, önünde bi torba dolusu taze fasulye ve onu ayıklayan teyzenin hayatta yapmaktan en hoşnut olduğu etkinlik, ve bu tip insanların oluşturduğu toplumdur.
yanlış anlaşılmasın, kimseyi aşağı görmek için söylemiyorum bunu. zira bu tip insanlar halamız, teyzemiz, komşumuz. içimizden birileri. hatta suç ta onların değil, kaderlerinin. insanımızın çoğu hayatı yaşayamamış. bizim gibi sinemalara, tiyatrolara gidememiş, müzik dinleyememiş, kitap bile okuyamamış, aslında hiç ''okuyamamış''. kültürel aktivitenin ne olduğunu bilmeyen, hayattaki en büyük aksiyonu köyde kim kiminle kaçmış, kim kimden hamileymiş dedikoduları olan toplum, izdivaç programı izlemeyecek te discovery channel'da mythbusters deneylerini mi izleyecek? bu bizden önceki neslin son etkinlikleri. şuan bizim neslimiz ve bizim bir sonraki neslimiz teknolojiyle, kültürle, sanatla, bilimle daha iç içe büyüdü ve olası bir aynı vaziyette toplum riski ortadan büyük ölçüde kalktı. her ne kadar yaşadığımız coğrafya türkiye olsa da.
önümüzdeki yıllarda böyle bir toplum probleminin kalmayacağını öngördüğüm toplumsal problem.
