aslında düşünüyorum da, yine hayvanlar ve bitkiler gibi birbirleriyle hayatta kalmak adına mücadeleye devam edeceklerdi. bizim dışımızdaki varlıklar da aslına bakarsak belli bir hayatta kalma mücadelesi içerisinde ve kalbimizi bir kenara koyarak düşünmediğimizde bunu unutabiliyoruz. evrendeki bu kaotik ve sürekli düzensizliğe akan ortam biz konuşan veya konuşamayan bir insan da olsak, hayvan da olsak, çiçek de olsak varlığımızı sürdürebilmek adına bir noktada savaşmamızı gerektirecek. yani bazen insanlardan sıkıldığımızda o olmak için özendiğimiz ağaçlar ve hayvanlar da aslında aradığımız salt sevginin ve huzurun bir sembolü olamıyor. bu evrende herkes ve her şey huzursuz ve bozulmakta. o yüzden "insanlar konuşamasaydı birbirlerini hep severlerdi" dersek hata olur sanırım çünkü gerçekler her zaman hayal ettiklerimiz gibi değil maalesef.
yani insanlar konuşamasalardı yine bir şey değişmeyecekti.
