gece gündüz starbucks'ta duran, laptop'ı açıp da şekil yapmaya çalışıp, harikulade küfürler yiyerek kendinden geçenlerin anlayamayacağı hissiyat.
zamanında ben de starbucks'a takılma, arkadaşlarımın ensenine vurup da, "iyimiş buralar be yraaam" deme gafletinde bulundum. ama gördüm ki, hiçbir mekan, mahalle kahvesinin, okey oynarken, "mına koduum adam gibi oyna." gibisinden cümlelerin yerini tutmuyor. o sözleri işitip de, çevreme bakarak tebessüm etmenin huzurunu, başka hiçbir yerde bulamıyor.
