akp dönemi en iyi (!) şekilde kotarılmış şeylerdir. mesela;
siyasetin en kara ve en vahim halini sunmak. din ile siyaseti muazzam bir şekilde biraraya getirip yine muazzam bir şekilde sömürüye gitmek.
devamında ise çok daha mühim bir konuyu "en iyi" şekilde kotardılar;
namus.
oy neydi ?
oy, namustu. siyasiler kendi rantlarının peşlerinde koşarken yine olan halka oldu. noldu ? millet fakr-u zaruret içinde eridi gitti. öyle ki "oyum namusumdur" diyemedi bu güruh.
biraz kömüre, biraz pirince gitti bu duruş...
kendine olan saygı ya da vs...
a bir de; anamızı da alıp gitmemiz söylendi, ona hiç değinmiyorum bile.
bunlar işte, en iyi yaptıkları tam olarak bu.
