mesela şu olmaz mı bize? milli takımda sevmediğimiz bir oyuncu vardır, belki de bir kaç tane işte. ve onun attığı golle kazanılan maçın ardından tam sevinemeyiz, içimizde bir burukluk olur, keşke başka biri atsaydı da onun golüyle kazansaydık diye düşünürüz istemeden. kendimize engel olamayız. vicdanen rahatsız hissetsek de böyle düşünürüz. işte atatürk yerine keşke başkası kurtarsaydı diye düşününler de olabilir, ondan hoşlanmadığı için. bu ülkedeki kazım karabekir gerçeğini duyarsız kalamayız.
fatih terim'le atatürk'ün benzer noktaları çok. öyle ki saymakla bitmez. ikisi de mesela hırslı, lider özelliği olan, öncelikle kendini düşünen insanlar, ki liderlikten kaynaklanıyor bu. yanlarında ikinci bir adam yetiştirmiyorlar. hep sessiz, sedasız tipleri kadroya dahil ediyorlar. bakın terim'e, eskiden şifo mehmet'ti, şimdi oğuz çetin, metin, müfit gibi ağzı var dili yok adamlarla çalışıyor, sırf kendinin önüne geçmesin diye. rıdvan'ı tanju'yu bir şekilde dışarda bıraktı. atatürk'te cumhuriyetten sonra yanındaki kadroyu değiştirmişti.
sonra fatih terim, oyuncularını motive eden, gaz veren bir teknik adam, atatürk de "ordular ilk hedefeniz akdeniz ileri," ben sizi savaşmayı değil ölmeyi emrediyorum", "hattı müdafa yoktur sattı müdafa vardır", gibi sözleri benzer doğrultuda. hayır ben mi yanlış düşünüyorum? fatih terim'i şu anda çoğunluk istemiyor. atatürk cumhuriyetten sonra kendisine rakip bir parti kurdurmuştu. ve seçimlerde halk bu partiyi destekleyince onu kapattırdı. fatih terim gibi o da halk isteğiyle başta durmadı bir anlamda yani. o zamanki halk cahildi o ayrı tabi. bakın böyle bakınca o kadar çok çıkıyor ki. fatih terim bir maçtan sonra ingilizce konuşmuştu, atatürk de kazandığı savaşların ardından davetlerde ingilizce konuşmalar yapardı. ve ingilizceleri ikisinin de hemen hemen aynıydı. sonuçta düşünülmesi gereken bir görüş bu. kestirip atmak sağlıklı görünmüyor bana.
