dinlerin toplumu yönetebilmek için ortaya çıkarıldığının en büyük kanıtlarından.
yaratıcı dediğin şey kötülüğü ve iyiliği yarattım deyip kötülüğün kaynağını da şeytan olarak belirlemesi halinde, şeytanın allahın kötülükte bulunması için yaratılmış 'emir kulu' olacağı, dolayısı ile hz.şeytan adının alması gibi amaca hizmet etmeyen bir durum oluşurdu. bu durumda şeytana hem saygı duyulmamasının sağlanması hem de allahın ona kötülük görevi verdiği gibi çelişkili durumun ortadan kalkması için bir hikaye yazılmıştır. şeytan tanrıya isyan eder ve tanrı da onu yok etmek yerine iddialaşır vs. ancak bu , olaydaki mantıksızlığı yok etmemektedir.
tanrı her şeyi önceden bilen bir varlık ise bunların olacağını da bildiğine göre her şey tanrının kurgusu olmaktadır. şeytanın kendine isyan edeceğini bilen bir tanrı, sanki bilmiyormuş gibi şeytanla muhabbete nasıl girebilir? kaldı ki tartıştığı şeytanı anında kovması gerekirken, onun ademle havva' yı kandırması için 'kavgadan sonra' cennette cirit atıp ademin havva' nın yanına sokulmasına izin vermesi de mantıksızdır. adem acaba şeytana inanacak mı? şeklinde olayı izlemek istemesi de mantıksızdır çünkü zaten ademin şeytana uyacağını biliyor olmalı.
şeytana uyacağını ve pişman olacağını bilen ademi cennetten kovması da mantıksızdır. çünkü ademin neslinin ne günahı var? bir insan şeytana uydu diye neden trilyonlarca insan dünya denen yerde ızdırap çekmektedir? kısaca bunlar mistik, epik destanlardır. insanlara bunu anlatabilmenin ciddi zor olması, insanların bunlara gerçekten inanması ise akıl tutulmasından başka bir şey değildir.
edit : imla
