toplumsal hastalığımız linç kültürünün yeni kurbanı. "o ses" gibi popüler! bir işin içinde yer aldığı için dinleyicisinin narin gönülleri kırılmış efendim. ne yani hep kendi dünyasında mı yuvarlanıp dursun böyle müzisyenler?! zaten öyle olduğu için piyasanın hali böyle. e sen iyi müzisyen bir yarışma programına çıktı diye gönlüm kırıldı dersen, piyasa böyle olur. sıradan! dinleyici ne diye mahrum kalsın bu seslerden. ya da bu sesler niye daha fazla sayıda insanın gönlüne dokunma şansını tepsin. zaten yarın öbür gün, biraz daha popülerleştiğinde kürtçe şarkılar-türküler söylüyor diye -ki ilk okan bayülgen kendisini konuk ettiğinde benzer şeyler yaşanmış- yeni bir linç süreci de başlar. bırakın bari o zamana kadar rahat etsin adam. *
